لینوکس نوعی یونیکس است (یا به عبارت صحیح، گنو/لینوکس یک سیستم عامل مشابه یونیکس است) که از ابتدا با معماری یک سیستم عامل امن، چندکاربره و با توانایی های کار در شبکه طراحی شده است. این سیستم عامل به خاطر عضویت در خانواده یونیکس و همچنین پایداری هسته و قدرت غیرقابل رقابتی که ابزارهای گنو به آن می دادند، بسیار سریع تبدیل به یکی از محبوب ترین سیستم عامل های سرور شد. تا قبل از لینوکس بیشترین سهم از بازار شبکه‌ها در دست شرکت ناول بود اما گنو/لینوکس توانست به سرعت سرورهای ناول را که از نظر تکنولوژی نتوانسته بودند به خوبی خودشان را با اینترنتی که داشت همه گیر می شد هماهنگ کنند کنار بزند و به قدرت بلامنازع سرورهای اینترنت تبدیل شود.
با آوردن کلمه لینوکس معمولا محیطی خشک و دشوار در نظر افراد تداعی می گردد اما واقعیت امر، چیز دیگری است. لینوکس هم مانند هر محصول دیگری دارای تاریخچه و سیر تکاملی خود است.
در ابتدا حتی دارای واسط گرافیکی مناسبی نبود، ولی امروزه با گسترش محیط های گرافیکی مناسب مانند GNOME و KDE کار با لینوکس بسیار راحت تر و جذابتر از گذشته گشته است.
لينوکس سيستم عاملی شبيه يونيکس “ unix ” است و اولين نسخه ي آن در سال ۱۹۹۱ انتشار يافت. (سیستم عامل یونیکس در سال ۱۹۶۰تا ۱۹۷۰ به وسیله ی گروهی از کارمندان آزمایشگاه های بل طوری طراحی شد تا قابل انتقال به هر سیستمی و چندکاربره باشد ). سپس نرم افزارهايي که پروژه ي "گنو" تهيه و توليد کرده بود،در کنار اين هسته قرار گرفت و سيستم عامل گنو/لينوکس را تشکيل داد.
از نظر فنی، گنو/لینوکس را می توان نمونه ی متن باز و آزاد سیستم عامل های خانواده یونیکس نامید که البته خواص خوب آنرا نیز به ارث برده است. درضمن هيچ شرکت، دولت يا گروهي صاحب گنو/لينوکس نيست
