هر کامپيوتر موجود در شبکه به منظور ايجاد ارتباط با ساير کامپيوترها ،می بايست شناسائی و دارای يک آدرس منحصربفرد باشد . قطعا" تاکنون با آدرس های IP و يا MAC ( اقتباس شده از کلمات Media Access Control ) برخورد داشته ايد و شايد اين سوال برای شما مطرح شده باشد که اولا" ضرورت وجود دو  نوع آدرس چيست و ثانيا" جايگاه اسفاده از آنان چيست ؟

MAC Address ، يک آدرس فيزيکی 48 بیتی است در حالی که آدرس های IP ، به منزله  آدرس های منطقی می باشند. آدرس های منطقی شما را ملزم می نمايند که به منظور پيکربندی کامپيوتر و کارت شبکه ، درايورها و يا پروتکل های خاصی را در حافظه مستقر نمائيد ( مثلا" استفاده  از  آدرس های IP ) . اين وضعيت در رابطه با  MAC Address صدق نخواهد کرد و اينگونه آدرس ها نيازمند درايور های خاصی نخواهند بود ، چراکه آدرس های فوق درون تراشه کارت شبکه قرار می گيرند .